Kollektivet
Kijk je ogen uit.
€9,99 per maand na proefperiode. Altijd opzegbaar.
Een Deens gezin erft een riant huis aan de rand van Kopenhagen; een pracht van een villa die niet alleen mooi en goed gelegen is, maar vooral ook waanzinnig groot. Om de ruimte op te vullen wordt besloten een heuse commune op te richten. Dat lijkt even goed te gaan, maar dan gooit de beeldschone Emma roet in het eten.
Door Bo CourantFlowerpower, hippie-romantiek en onverwachte problemen in het meeslepende Kollektivet
In de afgelopen maanden hebben we bij Cinetree meerdere films uitgelicht waarin het individu, zelfstandigheid en onafhankelijkheid centraal stonden. Denk bijvoorbeeld aan de The Swedish Theory of Love (over het totaal uit de hand gelopen onafhankelijkheids-ideaal van Zweden) en The Human Scale; de documentaire van Andreas Dalsgaard waarin duidelijk wordt dat steeds meer mensen zich eenzaam en verloren voelen. Onze huidige tijd wordt gekenmerkt door de noodzaak zoveel mogelijk ‘zelf’ te doen. Hulp vragen of op naasten leunen is bijna een taboe geworden. Doe je het toch, dan wordt je daar meestal snel op aangesproken.
Precies om die reden is het soms een verademing een film te zien die zich afspeelt in de vrolijke (ietwat naïeve) jaren zeventig. Die zogenaamde hippietijd waarin vrijwel alles plaatsvond onder het mom van ‘lang leve de liefde’, ‘vrede op aarde’ en ‘vrijheid, blijheid, gelijkheid’. De tijd waarin leefgemeenschappen, activisme en yolo hoogtij vierden. Zo ook in het weergaloze Kollektivet van regisseur Thomas Vinterberg (bekend van onder meer het uiterst succesvolle Jagten, Festen en zojuist verschenen Kursk).
De Deense nieuwslezeres Anna (Trine Dyrholm), haar echtgenoot Erik (Ulrich Thomsen) en hun 14-jarige dochter Freja (Martha Sofie Wallstrøm Hansen) erven onverhoopt een kast van een huis van Erik’s overleden vader. Een pracht van een villa die niet alleen mooi en goed gelegen is, maar vooral ook waanzinnig groot. Aanvankelijk is het stel dan ook van plan de villa te verkopen. Wat moet je met z’n drieën in een huis met twaalf kamers? Kun je elkaar dan überhaupt nog zien of horen? En raak je elkaar niet constant kwijt in zo’n riant kasteel? Ondanks alle twijfels en mogelijke (financiële) problemen, wordt tóch besloten om niet naar de hobbels te kijken, maar naar de kansen. Want een groot en leegstaand huis kun je natuurlijk lekker voor jezelf houden; maar je kunt ‘m ook vullen! Met lieve, vrolijke, inspirerende en vrijgevochten mensen bijvoorbeeld.
Het duurt dan ook niet lang of de pittige Anna besluit dat hun leven wel wat spanning en hernieuwde energie kan gebruiken. Een beetje reuring in de tent, zoals dat hoorde in die tijd. Zonder al te veel weerstand van man Erik of dochter Freja wordt derhalve besloten het huis om te toveren tot een ware commune. Een gezellige leefgemeenschap met verschillende creatieve, levenslustige mensen. En die mogen elkaar nog uitkiezen ook! Na een vijftal ‘sollicitatiegesprekken’ slash hospiteeravonden is huize Kollektivet eindelijk gevuld. Twee gezinnen, één koppel en twee alleenstaande dertigers. Met een naakte duik in zee en een uitgebreid diner aan de lange keukentafel wordt de start en de totstandkoming van dit originele huishouden ingeleid. Een huishouden waar ieder mens stiekem wel een beetje van droomt. Of niet?
Wat begon als een poging tot oprecht geluk en vrijheid, mondt uit in een ogenschijnlijk drama. Een drama waar zelfs de allerkleinste huisgenootjes niet onderuit kunnen komen. Daarmee is Kollektivet niet alleen een lieflijk, luchtig sprookje, maar ook een prachtig ingehouden drama waarin zelfs de best bedoelde intenties geen garantie blijken voor geluk.
Must-see, omdat:
1. In Kollektivet zó goed gespeeld wordt dat het bijna documentaire lijkt. Niet verwonderlijk dus dat de Deense Trine Dyrholm de Zilveren Beer voor Beste Actrice won tijdens het filmfestival in Berlijn.
2. Deze film gemaakt is door één van ‘s werelds beste en meest succesvolle filmmakers: Thomas Vinterberg. Je kent ‘m bijvoorbeeld van zijn met prijzen overladen films als Jagten, Festen en Submarino.
3. Deze film je even terugneemt naar die heerlijke jaren zeventig. Met warme beelden, zachte kleurtinten en hele fijne muziek. Ondanks al het drama laat Kollektivet je toch met een blij gevoel achter.
Steffen (Kollektivet)“The only era in which Vilads could live, was in the era of love."
Deze films werden ook geselecteerd door Thomas Acda
Kijk je ogen uit.
€9,99 per maand na proefperiode. Altijd opzegbaar.