La Vérité

Liegen is eenvoudiger dan eerlijk zijn, maar zelfs de tovenaar van Oz zal ooit vanachter zijn gordijnen moeten verschijnen om de waarheid onder ogen te zien. Als actrice zit het verdraaien van de werkelijkheid in Fabienne’s (Catherine Deneuve) bloed. Ze heeft er haar legendarische succes aan te danken, maar is er ook haar dochter aan verloren.

Hirokazu Kore-Eda’s La Vérité volgt de publicatie van Fabienne’s memoires en het opeenvolgende bezoek van haar dochter Lumir (Juliette Binoche), die na jaren in New York te hebben gewoond, met haar gezin naar Parijs komt. Moeder en dochter zijn door de jaren heen van elkaar vervreemd geraakt en lijken op elk vlak tot een onenigheid te komen. De één houdt niet van stilte, de ander wel. Fabienne houdt van lauwe thee, Lumir heeft het graag heet. Een dochter die de waarheid wil horen en een moeder die hem ontkent.

Ondertussen werkt Fabienne aan een nieuwe film. Geheel ontoevallig getiteld; Souvenirs de ma mère. Een verhaal over een dochter die zich in de steek gelaten voelt door haar moeder. Hiermee wordt La Vérité naar het niveau van metafilm getild; een film over film. Dankzij de overeenkomsten tussen beide moeder-dochter relaties, leren de personages in elkaars schoenen te stappen en elkaars waarheid te zien.

Naast deze grote verhaallijn komen de kenmerken van metafilm op meer vlakken terug. Zo is er de keuze van de fantastische Catherine Deneuve (Elle S’en Va, Fête de Famille) voor de rol van Fabienne. De overeenkomsten tussen de actrice en haar personage liggen diep en creëren de perfecte omstandigheden voor Catherine om overtuigender te zijn dan ooit. Daarnaast speelt regisseur Kore-Eda met de grenzen van fictie en werkelijkheid door te verwijzen naar The Wizard of Oz. Fabienne is de boze heks, haar hondje heet Toto, Lumir’s vader is de angstvallige leeuw. De waarheid lijkt bedolven onder een laag van fantasie en leugens.

La Vérité is een kleine film. Ondanks de harde aard van haar titel, trekt het verhaal geen harde conclusies. Het ene moment zijn interacties teder, het andere sluw. Moeder en dochter zijn rivalen en vreemdelingen, maar tegelijkertijd is hun liefde onontkoombaar. Aan de hand van nuances in het acteerwerk van een fantastische cast, en de frisse aura van Parijs in de herfst, geeft La Vérité ons de tijd om stil te staan bij de onzekerheden die worden opgeroepen. Met als belangrijkste vraag: wat is de waarde van waarheid?