Denk maar aan iets blauws

Van een gedicht een korte film maken? Dat kan. Van een gedicht een museumwaardig filmisch kunstwerk maken? Dat kunnen Jerry de Mars en Martijn den Ouden als geen ander.

Het gedicht Denk maar aan iets blauws van Martijn den Ouden was bedoeld als een ode aan de kleur blauw. “De lucht is kraakhelder, hemelsblauw, en de vrouwen leggen hun boeken op hun benen, met de blauwe kaft naar boven” .. Zoals je merkt, creëert de kleur blauw een vorm van rust in de zinnen. Het gedicht gaat over het bieden van troost, met blauw als troostende kleur.

In de film - die in zijn totaliteit gebaseerd werd op het gedicht - combineert regisseur Jerry de Mars deze geruststellende woorden met een nieuwe, visuele laag. De beelden van architectuur, het Griekse landschap en de verloren geliefde laten de personages uit het gedicht tot leven komen; in scènes die zich afwisselen tussen een droomwereld en de werkelijkheid.

Denk maar aan iets blauws voert je mee in een zee van rustgevende woorden, maar laat je door de beelden ook meevoelen met de heftige emoties van het personage. Zes minuten lang voelen, horen en vooral genieten.

Jerry de Mars kennen we als regisseur, producent en fotograaf. Vanwege zijn fascinatie voor visuele beelden en fotografie, heeft Jerry ervoor gekozen om een studie te volgen aan de International Film School in Praag. Zijn afstudeerfilm The Black Light werd geselecteerd voor de Court Métrage op het Cannes Film Festival in 2012.

Hoe Denk maar aan iets blauws tot stand is gekomen? Jerry en Martijn den Ouden gingen samenzitten en waren er al snel over uit: van dit beeldende gedicht moest een korte film worden gemaakt. De heren bedachten twee voorwaarden waaraan het script moest voldoen: het gedicht moest de enige gesproken tekst in de film zijn én er mochten geen wijzigingen worden aangebracht aan het gedicht. Door alleen beeld toe te voegen, hebben ze een nieuwe verhalende werkelijkheid gecreëerd.

Dat Denk maar aan iets blauws een bijzondere film is, wordt bevestigd door de ontvangst onder de critici. Zo werd de film werd geselecteerd voor het Copenhagen Film Festival 2018, The European Independent Film Festival Paris (ÉCU) en het Rio de Janeiro International Film Festival. Kortom: een korte maar indrukwekkende film waar je zeker even een paar minuten voor moet uittrekken!