Cidade de Deus

In Cidade de Deus (City of God) zwaaien kleine jongetjes met wapens en behoren vuurgevechten tot de orde van de dag. Cidade de Deus is één van de armste en gewelddadigste wijken van Rio de Janeiro en een groot deel van de piepjonge ‘gangstertjes’ dat in deze sloppenwijk woont, heeft vóór z’n twaalfde verjaardag al tientallen moorden gepleegd. Voor ons ondenkbaar, maar misschien niet gek als oorlog het grote voorbeeld is en ‘vrede’ niet in je woordenboek voorkomt… Maar wat doe je als jij het zelf allemaal wél anders wil? Als jij wel een gelukkig leven wil leiden; de armoede en het geweld wil ontvluchten? Word je fotograaf of… word je drugsdealer?

Cidade de Deus laat op schitterende wijze zien hoe het leven van twee jongens uit een sloppenwijk in Rio totaal verschillend uitpakt. De film grijpt aan omdat regisseursduo Fernando Meirelles en Kátia Lund heel bewust koos voor een formule waarin een documentaire-waardig onderwerp wordt omgetoverd tot een geloofwaardige fictiefilm. Meirelles begreep namelijk als geen ander dat mensen niet altijd zitten te wachten op rauwe docu's en real life beelden. Door de verpakking van het onderwerp net iets aan te passen, kon hij de problematiek van de sloppenwijken in Rio de Janeiro wél aan de kaak stellen, maar tegelijkertijd op aantrekkelijke wijze aan een breed publiek voorschotelen. Een publiek dat normaliter misschien weg zou blijven van documentaires…

Vanaf het prille begin was het Meirelles’ plan om de hoofdrollen in Cidade de Deus door lokale jongeren te laten spelen. Om het casting-proces in goede banen te leiden, besloot hij de hulp van co-regisseur Kátia Lund in te schakelen. Lund ging on board en organiseerde een gratis acteerworkshop om een geschikte cast te vinden én de (piep)jonge kinderen klaar te stomen voor de intensieve draaidagen. Niet alleen waren de acteurs vrijwel allemaal lokale jongeren, maar velen van hen maakten de gebeurtenissen die in deze film worden getoond dagelijks mee. Dit, in combinatie met de rauwe cameravoering, maakt dat je de situatie in Rio de Janeiro “voelt tot in je vezels” (aldus curator Humberto Tan). Gauw kijken dus!