Goud

Wat is jouw allermooiste droom? Het gemiddelde kind zou lang nadenken en vervolgens antwoorden dat ze dolgraag een high tea wil houden met een draak. Een doorsnee tiener zal daarentegen zo in het moment leven dat een antwoord op deze vraag onmogelijk lijkt. Maar de 17-jarige Timo heeft wel een zijn antwoord op het puntje van zijn tong liggen: hij wil goud winnen op de olympische spelen.

In Rogier Hesp’s Goud zien we Timo’s worsteling met de balans tussen zijn privéleven en zijn verantwoordelijkheden als professioneel sporter. Op de vloer is Timo een uitblinker; zijn spieren staan strak en zijn landingen zijn precies. Hij lijkt na elke afzet kort te vliegen, alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. Maar zodra hij thuiskomt, verandert hij in een mantelzorger. Hij helpt zijn gehandicapte vader in bed, wast hem en knipt zijn haren. Wanneer Timo dan ook nog eens verliefd wordt op zijn veel oudere fysiotherapeut, heeft hij ineens bijna geen oog meer voor zijn gouden droom.

Een groot obstakel in de productie van films zoals Goud is de creatie van realistische sporttaferelen. De grote vraag is altijd: Kun je beter een acteur leren turnen, of een turner leren acteren? Regisseur Rogier Hesp werd ten zeerste aangeraden om voor de laatste optie te gaan; “Een driedubbele salto acteren - dat gaat niet.” Zodoende ontdekte hij David Wristers, voormalig professioneel turner en debutant acteur. Ondanks zijn gebrek aan ervaring speelt Wristers de rol van Timo vol overgave. Misschien omdat hij als geen ander weet hoe het is om in zijn schoenen te staan.

Goud is een film over volwassen worden voordat je dat kan zijn, over verboden liefde en bovenal over de onmiskenbare kracht van vader-zoon relaties. De melancholische en kille sets geven de thematiek nog een steuntje in de rug; met een Gouden Kalf voor Cinematografie op zak is het ook nog een waar beeldend kunstwerk.