Moeder Suriname

Must-see, omdat:

• 1. Moeder Suriname niet alleen het intieme levensverhaal van Fansi vertelt, maar ook laat zien hoe Surinaamse vrouwen in deze periode werden geconfronteerd met de erfenis van het koloniale gezag en de dagelijkse realiteit van raciale hiërarchieën.

• 2. Veerkracht centraal staat in deze documentaire. Tessa Leuwsha toont ontzettend veel van de Surinaamse geschiedenis, maar houdt de emoties van de inwoners bewust op de achtergrond. Mensen die opgroeiden onder koloniale macht dragen hun pijn vaak in stilte en Leuwsha benadrukt juist hun veerkracht: “hoe vind je vreugde om weer op te staan en door te gaan.

• 3. De film het verleden van Suriname weer tot leven brengt aan de hand van nooit eerder vertoond archiefmateriaal, dat speciaal voor de film is ingekleurd en waar geluid aan is toegevoegd.

Film in feiten

• 1. Veel van de gebruikte beelden komen uit de collectie van Wim Bosch Verschuur, Surinaams politicus, schrijver en koloniaal activist. Hij was een van de weinigen met een camera die ook de achtererven van Paramaribo filmde. Daarmee Daarmee wilde hij een ander Suriname laten zien dan de overheersende idyllische plantagebeelden: een realistischer inkijkje in het dagelijks leven en de armoede.

• 2. Het boek Fansi’s stilte, waarin Tessa Leuwsha het leven van haar grootmoeder reconstrueert op basis van familieverhalen en herinneringen, vormde het vertrekpunt voor de documentaire. Moeder Suriname is echter geen letterlijke verfilming: beide projecten ontstonden afzonderlijk, maar het uitgebreide onderzoek voor het boek bleek een onmisbare voedingsbodem voor de film.

• 3. De documentaire won in 2023 op IDFA de prijs voor Beste Nederlandse Documentaire.

“Maar ik heb mijn eigen beelden. Van mijn land.”