Moffenmeid

Bevrijdingsdag is een dag van contrasten; van feestelijkheden tegenover rouw en van vreugde tegenover geweld. Regisseur Raymon Hilkman weet in de korte film Moffenmeid deze tegenstellingen op treffende wijze in beeld te brengen. Op straat hangen de vlaggen uit en wordt uit volle borst het Nederlandse volkslied gezongen, maar in de winkel van Wies (Gonny Gaakeer) en Peter (Alexander Woudt) is het donker. Wies staart zorgelijk naar buiten en Peter ijsbeert door de schaduwen. Door de reputatie van hun dochter heeft 5 mei voor hen een duistere sfeer.

Het acteerwerk van zowel Gonny als Anna Joan, die de rol van Nellie op zich neemt, is overtuigend en indrukwekkend. De moeder-dochterrelatie van Wies en Nellie levert de meest emotionele momenten van de film op en toont aan dat moederliefde altijd onvoorwaardelijk zal zijn. Er is bewust gekozen voor een camerastijl die de beklemmende situatie benadrukt en waarbij vooral Wies wordt gevolgd; zo wordt haar paniek overduidelijk voor de kijker.

Met Moffenmeid wil Hilkman een taboe doorbreken dat ook in zijn eigen familie relaties heeft geschaad. De film is echter gebaseerd op een fictieve familie, omdat tot op de dag van vandaag de schaamte te groot is. Om te voorkomen dat dit voor altijd zo blijft, zullen we verhalen zoals die van Nellie bespreekbaar moeten maken. Prachtige films zoals Moffenmeid kunnen ons daarbij een handje helpen!