Cloaca
Kijk je ogen uit.
€9,99 per maand na proefperiode. Altijd opzegbaar.
Vier oude studievrienden zoeken elkaar weer op in tijden van nood – zij herleven oude tijden, maar worden daardoor des te meer geconfronteerd met hun huidige levens.
Van verbroederd naar verloederd
Vrienden die je maakt tijdens je studietijd voelen als voor het leven, maar na het afstuderen kun je elkaar makkelijk uit het oog verliezen. Toch heb je een vormende periode met elkaar meegemaakt, wat wel garant staat voor een zekere vertrouwdheid die ook blijft bestaan wanneer je elkaar een tijd uit het oog verliest–althans, zou je denken. Wanneer je de draad dan weer probeert op te pakken kun je een interessante mix van oude & nieuwe gewoontes verwachten–zo ondervinden de hoofdpersonen van Cloaca ook..
Een paar jaar terug lekten nogal wat oncharmante documenten van Gronings studentencorps Vindicat. Daarin kwam gedrag naar voren niet altijd te rijmen is met de dagelijkse gang van zaken die anderen er doorgaans op na houden, perikelen waarbij haantjesgedrag voorop staat en seksuele omgang bepaald wordt door een eigenzinnige set opvattingen. Deze aspecten vormen ook een sterke onderlaag in Cloaca, waarin schrijfster Maria Goos op slinkse wijze vier volwassen mannen (en ex studenten) weer bij elkaar in een ruimte zet, waarin hun oude gewoontes als wrange echos worden voortgezet door verouderde mannenlijven. Oude gewoontes en verwaterde idealen beginnen steeds meer te schuren. Want de keerzijde van het studentikoze werpt nog een schaduw, terwijl de bijbehorende verbroedering eigenlijk allang het afvoerputje in is gesijpeld.
Cloaca gooide tweemaal hoge ogen, een keer als theaterstuk en een keer als film. Dit is niet in laatste plaats omdat beide versies werden door Maria Goos geschreven, de hoofdrollen ook door dezelfde acteurs vertolkt (hoewel: Kevin Spacey heeft het stuk nog een keer naar Engeland gehaald, en ook daar deed het werk het niet onverdienstelijk). Hoewel de regie van Van de Sande Bakhuyzen flink wat cinematografische interpunctie zet (zie de vele dollyshots om gezichtsuitdrukkingen aan te zetten) leunt ook de film vooral op de tekst en uitvoering daarvan, waardoor er volgens sommigen sprake zou zijn van ‘gefilmd toneel’. Maar zoals het maxime luidt “don’t fix it if it ain’t broke” werkt de filmversie van Cloaca ook juist hierom.
Twee versies die op dezelfde drijfveren succes boeken sluiten eigenlijk nauw aan bij het sterkte kenmerk van Cloaca: het stuk blinkt uit in het feit dat om vrijwel alles te lachen als te huilen valt, net zoals Melpomene en Thalia, de komedie & dramamaskers tezamen symbool staan voor het theater.
Film in feiten
‘Cloaca’ is latijn voor ‘riool’ of ‘een verwijding aan het uiteinde van het darmkanaal bij vogels, reptielen en vele vissen waarin de endeldarm, urineleiders en eileider uitkomen’.
Winnaar van de Publieksprijs op het Nederlands Film Festival 2003.
Gebaseerd op het succesvolle theaterstuk van Maria Goos, die zelf ook het stuk omschreef tot filmscript. De vier hoofdacteurs in de film waren ook de hoofdrolspelers in de theaterversie.
Acteurs Peter Blok, Pierre Bokma en Gijs Scholten van Aschat & regisseur Willem van de Sande Bakhuyzen zijn in het echt oude studievrienden.
Maarten (Cloaca)“Soms loopt er bij mij iemand inhoudelijk wel eens in zijn blote reet, ja.”
Deze films werden ook geselecteerd door Paula van der Oest
Kijk je ogen uit.
€9,99 per maand na proefperiode. Altijd opzegbaar.