Kabul, City in the Wind

Afghanistan een hotspot voor hippies? Je kunt het je nauwelijks voorstellen, maar Kabul was in de jaren ‘60 volgens velen een waar paradijs. Er hing een relaxte sfeer, op de radio hoorde je de Rolling Stones, vrouwen droegen mini-rokjes, er werd gestudeerd, gedanst, gelachen… en van de Taliban had nog nooit iemand gehoord. Het contrast met de huidige situatie had haast niet groter kunnen zijn; inmiddels is het land al veertig jaar in oorlog en is de Taliban niet eens het grootste of enige probleem meer. Want als het niet de Taliban is, dan is het wel IS, Al-Qaida of een van de andere twintig extremistische groeperingen die angst zaait of een aanslag pleegt.

Regisseur Aboozar Amini zag met eigen ogen dat die dreiging dagelijkse realiteit is voor de inwoners van Afghanistan. Voor Kabul, City in the Wind keerde hij terug naar zijn vaderland om de levens van drie inwoners van Kabul vast te leggen. Toch laat hij in zijn documentaire bewust een andere kant van Afghanistan zien dan we gewend zijn: naast een land van bomaanslagen en terrorisme, is Afghanistan namelijk ook een land vol mensen met een enorme levenskracht. Zeker de jonge broertjes Afshin en Benjamin, die nooit vrede hebben gekend, blijven constant in beweging en op zoek naar oplossingen. Dat maakt Kabul, City in the Wind tot een hartverscheurend maar tegelijkertijd prachtig portret van Afghanistan en haar inwoners.