Mi Vida

We hebben het al vaker gezegd, maar coming-of-age films zijn en blijven iedere keer weer een hit. Normaal gesproken draait dit genre om jongeren; het leven, de problemen en de vele mogelijkheden van een tiener zijn natuurlijk erg interessant en worden vooral in onze samenleving enorm verheerlijkt. In tegenstelling tot deze interessante levensfase, wordt ouder worden juist gehekeld. Het idee in onze samenleving is namelijk dat je je leven leeft tot ongeveer 40 – vooral als je een vrouw bent. Daarna word je verwacht een huis, baan en kinderen te krijgen en verandert jouw leven in dat van je kinderen. Alles wat je doet, doe je voor je kinderen en de rest van je leven zal je dan ook voor hen blijven zorgen. Het treffende Mi Vida trekt deze gedachtegang in twijfel en is, volledig verrassend én geslaagd, een coming-of-age film over het leven van de 65-jarige kapster Lou (ijzersterk gespeeld door Loes Luca).

Lou heeft namelijk besloten dat ze niet meer alleen voor anderen wil zorgen; ze wil zelf besluiten over haar leven en de dingen doen die zij wil – en is dat niet haar goed recht? Lou’s familie vindt dat Lou maar gek doet wanneer ze haar spullen pakt en voor 2 maanden naar Cádiz vertrekt om daar een cursus Spaans te gaan volgen, maar Lou zelf zit in de zevende hemel. Het was altijd al haar droom om naar Spanje te verhuizen, omdat ze zich daar veel meer thuis voelt dan in Nederland. De heerlijke Spaanse nonchalance, goed eten en het genieten van alles, smaakt haar veel beter dan de stugheid in Nederland. Toch vindt Lou het moeilijk om echt voor zichzelf te kiezen daar in Spanje, mede doordat haar kinderen haar een schuldgevoel aanpraten. Gelukkig is daar Andrea Cruz (Elvira Mínguez), een levenslustige Spaanse vrouw die helemaal klaar is met Lou’s getwijfel. Ga ervoor, dat is Andrea’s motto, maar kan zij dit zelf ook waarmaken?

Het door Norbert ter Hall geregisseerde Mi Vida is een heerlijke film van eigen bodem waarin eerlijkheid de bovenhand voert, en dat is verfrissend. In plaats van het oneindige leven van tieners met gigantische romantische verhaallijnen en bijna te veel geluk, gaat deze coming-of-age over een leeftijd waar vele van ons misschien bang voor zijn. De samenleving vertelt (vooral) vrouwen dat we rond de 50/60 jaar eigenlijk geen leven meer hebben. Gelukkig laat Mi Vida zien dat dat pure onzin is.