Life on Hold
“Vergeet ons niet en vergeet niet dat de oorlog nog even heftig is als een jaar geleden”. Nu de oorlog in Oekraïne al meer dan een jaar lang woedt, delen zes vluchtelingen hun persoonlijke verhaal in Life on Hold. Hoe voelt het om ontheemd te zijn, om terug te verlangen naar je eigen leven en land? Mede dankzij de beelden van de opkomende Oekraïense cinematografe Sveta Aparina raakt deze korte docu je recht in je hart.
Geïnspireerd door het fotoproject 'Life on Hold' van Eelco Wortman
Must-see, omdat:
1. De oorlog in Oekraïne ons al een jaar in zijn greep houdt, maar je weinig verhalen zoals die in Life on Hold ziet of hoort. Juist deze persoonlijke verhalen zijn noodzakelijk om elkaar te kunnen begrijpen.
2. Life on Hold prachtig vormgegeven is en daardoor misschien nog meer binnenkomt.
3. De persoonlijke verhalen hartverscheurend zijn, maar de docu ook laat zien hoe sterk en veerkrachtig de Oekraïense mensen zijn.
Film in feiten
1. Op 24 februari is het precies één jaar geleden dat de oorlog in Oekraïne uitbrak.
2. De cinematografe van Life on Hold is Sveta Aparina, een Oekraïense die internationaal een rijzende ster was voor de oorlog. Ook zij heeft halsoverkop haar land moeten verlaten.
3. De boodschap van alle Oekraïners die de makers van Life on Hold spraken is hetzelfde: vergeet ons niet en vergeet niet dat de oorlog nog even heftig is als een jaar geleden.
Maria (Life on Hold)“When you've lost all hope of a bright future, the only thing you really want doesn't seem to fit in your brain.”