Petite Fille

“Wat zit mensen toch zo dwars?” is een vraag die de moeder van Sasha in het begin van de documentaire stelt en eigenlijk ook gedurende de hele documentaire centraal staat. Want wat zit mensen die transfoob zijn eigenlijk dwars en waarom denken zij zich te mogen bemoeien met iemand anders’ lichaam? Erg moeilijke vragen, die voor een deel beantwoord worden in het prachtige Petite Fille. Maar wat deze documentaire écht sterk maakt, is juist het centraliseren van Sasha’s perspectief – het enige perspectief dat ertoe doet in dit verhaal.

Sasha is acht jaar en vertelde haar ouders al toen zij drie was dat zij zich niet goed voelde in haar eigen lichaam. In plaats van een jongetje wilde Sasha namelijk een meisje zijn en dat wil ze op achtjarige leeftijd nog steeds. Haar ouders, twee broertjes en oudere zus staan volledig achter haar en willen simpelweg dat zij gelukkig is – op welke manier dan ook. Helaas denken Sasha’s school- en balletjuffrouw er niet zo makkelijk over. Door hen wordt Sasha namelijk nog steeds gezien als het geslacht dat vermeldt staat op haar paspoort: een jongen. Om daar verandering in te brengen gaan Sasha en haar ouders naar een kinderpsycholoog die gespecialiseerd is in genderdysforie (de term die gebruikt wordt wanneer iemand ontevreden is met diens bij de geboorte toegeschreven geslacht). Pas wanneer deze psychiater zwart op wit zet dat Sasha zich écht een meisje voelt, mag zij van haar school in meisjeskleren naar school komen – hoe tegenstrijdig dit ook voelt voor Sasha’s familie, die allang weet dat dit zo is.

Petite Fille is zoals gezegd een prachtige en persoonlijke documentaire over het leven van Sasha, haar droom en de effecten van haar droom op niet alleen Sasha maar ook haar familie. De documentaire werd terecht bekroond op meerdere internationale filmfestivals en is een aanrader voor iedereen – en misschien nog wel het meest voor mensen die niet zoveel afweten van dit onderwerp. Petite Fille herinnert je er namelijk aan dat iedereen gewoon gelukkig wil zijn op diens eigen manier én dat iedereen het verdient om gelukkig te zijn waar en wanneer die persoon maar wil.