Cowboys

De wereld waarin de jonge Joe opgroeit is qua gender-uitingen redelijk zwart wit. Mannen dragen spijkerbroeken, bruine cowboylaarzen en geblokte hemden. Vrouwen hebben prachtig krullend haar, bescheiden jurkjes en dragen make-up. Ook is de wereld waarin Joe opgroeit erg cis- en heteronormatief. Er is weinig ruimte voor Joe om uit te zoeken wat hij wil en wie hij is. Aangezien hij geboren is in het lichaam van een meisje, wordt van hem verwacht dat hij speelt met poppen en graag jurken draagt. Wanneer hij besluit niet aan deze verwachtingen te voldoen en buiten speelt in een spijkerbroek en met pistolen, wordt hij weggezet als ‘tomboy’ - een meisje dat graag rondom jongens is en niet zo ‘meisjesachtig’ wil zijn. Joe voelt zich alleen veel meer dan een ‘tomboy’. Hij voelt zich namelijk alsof aliens hem in het lichaam van een meisje hebben geplaatst. Wanneer hij dit aan zijn ouders vertelt, is de reactie gemixt. Vader Troy (een verrassend sterke rol van Steve Zahn) accepteert Joe’s nieuwe identiteit meteen, maar Joe’s moeder Sally (Jillian Bell) heeft meer moeite met het nieuws. Deels komt dit waarschijnlijk door de ‘cowboy cultuur’ waarin zij is opgegroeid. Maar ook maakt het feit dat Joe en Troy twee handen op één buik zijn de situatie voor haar niet makkelijker.

In een opwelling van emoties maakt Sally een enorm foute keuze, die ertoe leidt dat Troy en Joe samen midden in de nacht vertrekken. Als twee echte cowboys betreden vader en zoon het wilde westen van Montana, op zoek naar vrijheid, maar helaas loopt het echte leven natuurlijk niet als een western film.

Cowboys is een buitengewone film, vol ijzersterk acteerwerk - vooral van de jonge Sascha Knight (die Joe speelt) en de gevestigde Steve Zahn - en een film die je nog lang zal bijblijven. Ook is Cowboys het speelfilmdebuut van regisseur Anna Kerrigan - een debuut waarmee ze zich meteen op de kaart heeft gezet als een regisseur om in de gaten te houden. Op enorm laagdrempelige wijze weet Kerrigan namelijk een film te maken die veel moeilijke thema’s aansnijdt, zonder deze te versimpelen. Daarnaast weet ze ook volwaardige karakters te creëren met zowel goede als slechte kanten. Niemand is een held en niemand een schurk, allemaal zijn ze gewone mensen die ondanks hun goedbedoelde intenties fouten maken. Deze nuance is niet vaak te vinden, vooral niet in Amerikaanse drama’s over zware thema’s en daarom is Cowboys een heerlijk verfrissende film om te kijken.

Geschreven door Nikki Nilwik