Un Amour Impossible

Het welbekende en vaak herhaalde gezegde ‘liefde maakt blind’ zou een goede samenvatting kunnen zijn voor het schrijnende, maar tegelijkertijd prachtige Un Amour Impossible. Want ten grondslag aan al het leed dat moeder Rachel (ijzersterk gespeeld door Virginie Efira) en dochter Chantal wordt aangedaan in deze film, ligt inderdaad een kern van waarheid uit deze quote. Rachel werd inderdaad verliefd op de charmante Philippe, die in zoveel opzichten haar tegenpool is; rijk, cultureel, niet-Joods. Ook ‘koos’ Rachel ervoor hem te vergeven toen hij in die eerste paar maanden van hun passievolle relatie toch echt wel zijn minder charmante kanten liet zien. Eveneens vergaf Rachel Philippe dat, nadat zij zwanger werd, hij weigerde met haar te trouwen óf hun dochter officieel te erkennen. En daar hield het niet op. Naast Rachel vergaf later ook dochter Chantal Philippe voor al deze fouten en zelfs voor het feit dat hij Chantal (zijn dochter) jarenlang misbruikte, zorgde er niet voor dat Chantal afstand van hem nam. Dus ja, liefde maakt blind – dat zou je inderdaad kunnen zeggen.

Echter zou je ook kunnen zeggen dat er in dit verhaal veel meer gaande is dan een hopeloze liefde. Het allemaal maar gooien op de vrouwen in het verhaal en zeggen dat zij ervoor ‘kozen’ om Philippe te accepteren is namelijk wel erg makkelijk - en dat is ook zeker niet de intentie van regisseur Catherine Corsini. Met het krachtige Un Amour Impossible laat Corsini ons namelijk veel meer zien dan dat. Met simpele filmische beelden laat ze zien hoe verschillende thema’s zoals klassenongelijkheid, het patriarchaat en antisemitisme, een grote rol spelen in de moeilijke relatie tussen Rachel, Philippe en Chantal. In plaats van de vraag te stellen ‘waarom kozen Rachel en Chantal ervoor zich zo te laten behandelen?’, laat Corsini juist zien hoe de twee vrouwen uit de situatie komen en wat dit met hun moeder-dochterrelatie doet – en dat is een veel eerlijkere en belangrijkere afspiegeling van de realiteit. Vrouwen kiezen er namelijk niet voor om in een misbruikende relatie te blijven zitten; er is vaak geen uitweg. Dit benoemt Corsini wellicht niet met zoveel woorden in Un Amour Impossible, maar haar prachtige verfilming van het gelijknamige boek van Christine Angot ademt deze feministische gedachte duidelijk. In plaats van een film over vrouwelijke slachtoffers, gaat Un Amour Impossible over de onmogelijk kracht van vrouwen die ervoor zorgt dat zij keer op keer blijven overleven – ook wanneer de liefde hen de rug toe keert.