Yao

Uitgestrekte savannes, gigantische baobab bomen en zonnige temperaturen… wie droomt er nou niet van om naar zo’n plek te gaan? Seydou Tall, is het antwoord op die vraag. De twijfels en onzekerheden over zijn reis naar Senegal slaan toe wanneer de Franse beroemdheid richting zijn land van herkomst vertrekt, waar hij zelf nog nooit is geweest. Het verhaal begint zowel in Frankrijk als in Senegal, waarbij de uiteenlopende cinematografie van de verschillende landen ons voorbereidt op de identiteitscrisis van Seydou. De eerste beelden schetsen Senegal als een magische en dromerige plek. Zowel beeld als geluid spelen hierop in. De weidse, langzame tracking shots laten de prachtige natuur van Senegal zien terwijl de “tranquille” muziek het poëtische beeld compleet maakt. De film is voor het grootste deel daadwerkelijk opgenomen in het betoverende en intrigerende Senegal - om geen gebruik te maken van de prachtige natuur en andere schoonheden zou ultiem zonde zijn. Gelukkig dacht regisseur Phillippe Godeau daar precies hetzelfde over. Naast de beginscènes is de hele film doordrenkt met wijde shots van zowel de indrukwekkende natuur als de inspirerende mensen. De prachtige omgeving heeft de impact om nietszeggende handelingen in stille kunstwerkjes te veranderen en uit het leven gegrepen taferelen doen overkomen als opzichzelfstaande verhalen.

Deze droom wordt abrupt onderbroken door een drukke westerse stad ergens in Frankrijk, compleet met lawaai van sirenes en verkeer. Het verschil tussen de landen lijkt enorm, en verplaatst ons in het hoofd van Seydou en zijn voortdurende tweestrijd. Seydou is niet gelukkig in Frankrijk; zijn vrouw heeft hem verlaten en hij krijgt zijn zoon amper te zien. Maar wanneer Seydou aankomt in Senegal, blijkt er ook een barrière te bestaan tussen zijn moederland en zichzelf. De film verbeeldt dit letterlijk wanneer hij het centrum van Dakar in rijdt en vast komt te staan met zijn auto. De straten liggen vol met biddende mensen, waardoor Seydou geen kant op kan. De grote eenzame auto tussen al deze mensen symboliseert niet alleen Seydou als een outsider die uitsteekt als een zere duim, maar ook Seydou’s terughoudendheid om uit zijn bubbel te stappen en zijn omgeving te omarmen. Seydou zit fysiek, maar ook mentaal muurvast. Maar dan, vele verloren blikken later, ontmoet hij Yao.

De vastberaden Yao is het hele land doorgereisd om z’n boek gesigneerd te krijgen door zijn favoriete acteur en schrijver. Seydou ontfermt zich over Yao - niet uit medelijden, maar uit bewondering. Yao representeert namelijk alles wat Seydou niet is: hij weet wat hij wil, wie hij is en heeft de touwtjes in zijn eigen handen. De besluitvaardige kleine Yao, gespeeld door Lionel Louis Basse, steekt goed af tegenover Omar Sy’s halfslachtige schrijver. Wanneer Yao zowel als gids en vertaler Seydou te hulp moet staan, personifieert Yao de brug tussen Seydou en zijn roots. Hoe meer Seydou zijn verloren nalatenschap toelaat, hoe zekerder hij wordt als persoon. Zal hij zijn oude leven in Frankrijk weer kunnen oppakken of laat hij zich leiden door de lessen die hij heeft geleerd in Senegal..?