Cinetree explains: Sterke vrouwen in de spotlight
Feminisme is een term die dagelijks gebruikt wordt door vrouwen en mannen die een duidelijke boodschap willen overbrengen: iedereen heeft recht op gelijke rechten. Toch zijn de ongelijkheden niet altijd voor iedereen duidelijk of zichtbaar. Vanuit welk perspectief kijken we naar de wereld om onszelf en anderen te begrijpen? En wat kunnen we leren van vrouwen of de vrouwelijke manier van doen?
Dankzij HER Filmfestival, het allereerste online filmfestival voor en door vrouwen, kom je in contact met verschillende inspirerende vrouwelijke perspectieven. Want het is de hoogste tijd voor perspectiefverandering. Daarvoor kunnen we denken aan de politieke denker en activist Rosa Luxemburg en haar opvallende woorden: “Het meest revolutionaire wat je kunt doen is luidkeels verkondigen wat er op dit moment aan het gebeuren is”. We moeten zoeken naar hoopvolle ideeën en verhalen vanuit de ogen van een sterke vrouw. Op die manier krijgen we een beter beeld van de manifesterende ongelijkheden die zich plaatsvinden in de wereld. Laat de sterke vrouwen maar spreken!
Om onszelf en anderen te begrijpen, moeten we vooral naar elkaar luisteren. In de documentaire Woman (2020) reizen Yann Arthus-Bertrand en Anastasia Mikova de wereld rond om op zoek te gaan naar verschillende verhalen van tientallen vrouwen. Woman weerspiegelt in de eerste plaats de toestand van de huidige wereld. De weerspiegeling is vaak somber door de ongelijkheden die vrouwen dagelijks ervaren. We leven in een wereld waar ongelijkheid een vrouw gedurende haar hele leven treft. Sommige vrouwen worden onvrijwillig uitgehuwelijkt, of krijgen geen toegang tot educatie. Door vrouwen een stem te geven, is er kans om de wereld te veranderen. Woman laat niet enkel een sombere kant zien, maar ook de trots en de schoonheid die vrouwen over heel de wereld met zich meedragen.
Ook moeten we niet vergeten waarom onze stemmen tegenwoordig vaker gehoord worden dan vroeger. In Suffragette (2015), onder regie van Sarah Gavron, volgen we de begindagen van de feministische beweging in het Verenigd Koninkrijk en hun strijd voor stemrecht voor de andere helft van de wereldbevolking. Toch bestaat de politieke strijd voor vrouwenrechten nog altijd, want in sommige gevallen is er geen systeem voor vrouwen om veilig te leven. Suffragette herinnert ons eraan dat we blijvend moeten opkomen voor onszelf en voor vrouwen die geen stem hebben. Op die manier kunnen vrouwen oplossingen bedenken voor diverse problemen, zoals onderdrukking en discriminatie, vervuiling en vernietiging, en racisme. Want we kunnen niemand achterlaten in de strijd voor meer gelijkheid.
We hebben vooral het perspectief van sterke vrouwen nodig om te begrijpen hoe het systeem zich soms van ons afkeert. In de film Félicité (2017), onder regie van Alain Gomis, volgen we een zangeres en zelfvoorzienende moeder in Kinshasa. Wanneer haar tienerzoon zwaargewond geraakt bij een motorongeluk, heeft hij een dringende operatie nodig. Om deze operatie te laten uitvoeren, moet Félicité direct betalen. Maar zoveel geld heeft ze niet, en de onverschilligheid van het systeem laat haar in de steek. Door de film heengaat Félicité wanhopig op zoek naar geld om haar zoon te redden. Een strijd die Félicité op zichzelf moet voeren, terwijl noodzakelijke zorg direct beschikbaar moet zijn voor iedereen.
Het is belangrijk dat vrouwen met een stem kunnen opkomen voor zichzelf én voor de meest kwetsbare en uitbuitende vrouwen. Want de strijd voor gelijkheid is nog niet gewonnen. Dankzij films en documentaires over sterke vrouwen, gemaakt door sterke vrouwen of met een sterke vrouwelijke hoofdrol, komen we tot meer gelijkheid in de wereld. We hebben nu eenmaal sterke vrouwen nodig om de wereld beter te begrijpen.