Vaarwel zomer, het ga je goed!

Door Bo Courant • 31 aug 2018

Als vallende bladeren de lucht overnemen...

Het lijkt wel gisteren dat we onze favoriete zomerfilms voor jullie op een rijtje hebben gezet. En helaas pindakaas; voor je het doorhebt is de zomer weer voorbij! Gelukkig vinden wij bij Cinetree de herfst mínstens net zo fijn: al die prachtig gekleurde blaadjes, de geur van nat gras en natte bladeren, die prachtige na-zomerse avonden en natuurlijk… het warme bordje stamppot als het buiten alweer donker wordt. Om op gepaste wijze afscheid te kunnen nemen van deze heerlijke zomer (en om alvast een beetje in de herfstsferen te komen) hebben wij voor jou vijf van onze favoriete ‘leid-mij-even-af’ slash meeslepende slash spannende films op een rijtje gezet. Ready? Set? GO!

The Lobster

In onze Westerse wereld zijn we heilig overtuigd van de kracht van ‘samen zijn’. Of je nu wel of niet van elkaar houdt, een partner hebben (en houden!) vinden we op de een of andere manier waanzinnig belangrijk. Maar hoe zou het zijn als het hebben van een relatie een heuse verplichting wordt? Als single zijn tot fikse straffen leidt en alleen een partner je van dit ellendige oordeel kan verlossen? Nou, wij kunnen je zeggen dat dat tot bizarre omstandigheden leidt. En in Yorgos Lanthimos’ The Lobster is dit dan ook exact wat er gebeurt: de vrijgezellen in deze wereld krijgen een maand lang de tijd om onder de andere (opgepakte) hotelgasten een partner te vinden. Lukt dit niet, dan zijn de consequenties niet te overzien. The Lobster behoorde tot de meest genomineerde films van 2016, en wij begrijpen helemaal waarom.

Funny Games

Een doodgewoon gezin besluit tijdens een doodgewone zomer op een welverdiende zonvakantie te gaan. Het huisje is gehuurd, de spullen gepakt en de auto staat klaar voor vertrek. Het belooft een heerlijke vakantie te worden, tot er plots twee sadistische tieners op de stoep staan. Wat er dan gebeurt, is ieders grootste nachtmerrie… Zoals vaak in de filmwereld besloot regisseur Michael Haneke van zijn bioscoophit Funny Games in 2007 een (Amerikaanse) remake te maken. Ondanks het feit dat we deze ijzersterke remake óók waanzinnig goed vinden, gaat onze voorkeur uit naar het Oostenrijkse origineel uit 1997. Deze werd destijds, geheel terecht, genomineerd voor de Gouden Palm op het Filmfestival van Cannes. Wij hopen dat jij ‘m net zo goed vindt als wij!

Breaking the Waves

In dit met prijzen overladen meesterstuk trouwt de diep religieuze Bett, tegen alle conventies in, met buitenstaander Jan; een arbeider op een booreiland. Niet lang na hun wittebroodsweken krijgt Jan een ernstig ongeluk, en gaat Bett tot het uiterste om haar grote liefde te redden. Waar ligt de grens? In dit melodrama van regie-koning Lars von Trier worden alle conventies (letterlijk) overboord gegooid. Deze film uit 1996 werd namelijk niet in statische, breed vloeiende beelden opgenomen, maar vanuit de losse hand met een grofkorrelige, beige-achtige kleuren. Dat is aanvankelijk een beetje wennen; het schommelende gevoel dat een tochtje op een boot kan veroorzaken, weet ook Breaking the Waves moeiteloos teweeg te brengen. Of dat altijd even prettig is? Daar zijn we zelf ook nog niet helemaal over uit. Wat we in ieder geval wél weten, is dat we zelden een film zagen die zo mooi de grens tussen goed en kwaad / schuld en boete weet te tonen. Hoofdrolspeelster Emily Watson werd voor haar rol als Bett onder meer genomineerd voor een Oscar, Golden Globe, BAFTA en Satellite Award. Alleen daarom al meer dan de moeite waard.

Only Lovers Left Alive

De laatste, levende geliefden op aarde. Adam en Eve (toevallig, toevallig) zijn verbannen uit het paradijs en mogen enkel nog als vampiers in het 'ondermaanse' leven. Adam (Tom Hiddleston) heeft zich teruggetrokken in zijn huis in Detroit; omringd door vintage gitaren, opnameapparatuur en andere exotische muziekinstrumenten. Zijn legendarische en vooral lange leven, brengt hem tot uiterste verveling. Al eeuwen dwaalt hij over de aarde, wachtend op de hereniging met zijn grote liefde, Eve (Tilda Swinton). Die hereniging komt er; maar blijkt ingewikkelder dan gedacht...Zodra je ontdekt dat je hier te maken hebt met een heuse vampierfilm (ja echt!), is de kans groot dat je direct afhaakt. Daarmee ontneem je jezelf echter een groot plezier, want deze film is ongelooflijk goed! De vampiers in Only Lovers Left Alive zijn niet alleen super hip (bloed zuig je allang niet meer uit nekken, da’s "so fucking 15th century") maar leren elkaar (en ons) een wijze les over leven en dood, de liefde en… kunst. Een echte een aanrader!

Enemy

Stel: je leeft een doodgewoon leven waarin eigenlijk nooit iets gebeurt. Iedere ochtend sleep je jezelf van huis naar werk, maak je met tegenzin een ontbijtje klaar en stop je de weinige energie die je hebt in het onderhouden van je relatie. Je hunkert naar een beetje reuring in de tent, maar kunt dat eigenlijk nergens vinden. Totdat je nietsvermoedend een filmpje opzet en ontdekt dat, ergens op aarde, jouw dubbelganger rondloopt. Wat zou jij doen? Denken dat je gek wordt en een psychiater nemen? Of ga je op zoek naar die ‘mysterieuze kloon’? Regisseur Denis Villeneuve liet zich voor Enemy inspireren door regisseurs als Stanley Kubrick, Alfred Hitchcock en David Lynch. Daarmee legt hij de lat voor zichzelf uiterst hoog, maar die verwachtingen weet hij dubbel en dwars waar te maken. Het resultaat is een ongelooflijk vette, duistere en beklemmende film. Durf jij ‘m te kijken?

“How can you've lived for so long and still not get it? This self obsession is a waste of living"

Eve (Only Lovers Left Alive)