Tanna

Één soort vertelling ontstijgt alle barrières van taal, cultuur en locatie: het verhaal van ware liefde. Hoewel Tanna gebaseerd is op een legende van het gelijknamige eiland, doet het toch ook verdacht veel aan Romeo & Julia denken – maar dan wel gefilmd met ongetrainde lokale bevolking als hoofdrolspelers, op film gevangen door twee documentairemakers die maanden met hen samenleefden. Het resultaat is bekend en exotisch tegelijk, maar bovenal niets minder dan betoverend.

Zoals curator Humberto Tan zegt: “wat Tanna zo uniek maakt is niet zozeer het liefdesverhaal, maar de omgeving.” En inderdaad, wat een omgeving. Tanna is is een vulkaaneiland met 30 duizend bewoners. Van oudsher wordt het leven daar gedicteerd door bepaalde leefregels, de Kastomwegen, maar in 1987 was er een verboden liefde die het equilibrium hiervan op de proef stelde.

Regisseurs Martin Butler en Bentley Dean zijn vooral getraind als documentairemakers, en de natuurlijkheid waarmee ze dit (toch wel vooropgezette verhaal) vastleggen zorgt ervoor dat je alle schittering meekrijgt. De glunderende blikken die Wawa en Dain uitwisselen lijken lol in het spel te zijn, maar ook oprechte affectie. Terwijl zij het verhaal draaiden, maakten ze in feite ook een tijdscapsule van een verder nagenoeg vergeten beschaving. De kracht van Tanna schuilt erin dat zij nergens op inboet: het beeld is prachtig, de locatie en mensen onvergetelijk, en het verhaal is er een dat je nooit genoeg kunt zien.