After the Wedding

Terug in Denemarken bieden de uitbundige festiviteiten en riante locatie groot contrast met het weeshuis in India. Als je al jaren met weeskinderen werkt en een ondernemer uit je rijke thuisland met gigantische sommen geld wil strooien, zonder enige interesse te tonen in het project, wekt dat bepaalde verwachtingen. Regiseusse Susanne Bier snijdt het onderwerp rijkdom versus armoede aan, maar schept enkel verwachtingen om deze vervolgens geheel overboord te gooien. Schokkende onthullingen en hevige emoties volgen in het kielzog.

Efter Brylluppet (After the Wedding) zit vol met misleidende gedaantes: Jørgens' intenties zijn niet wat ze lijken, Jacob’s aanwezigheid op de bruiloft is niet per toeval en de definitie van rijkdom wordt aan de kaak gesteld. Wanneer het verhaal ergens naartoe lijkt te gaan, raakt het je met een mokerslag van een plottwist, één die de hoofdkarakters confronteert met ontstellende waarheden. Om er achter te komen wat er precies onthuld wordt rondom de bruiloft doe ik hier natuurlijk niet uit de doeken – wel kan ik zeggen dat de plottwists het verhaal verdelen in een soort drieluik, drie delen van de film die elk weer een tipje van de sluier oplichten met betrekking tot Jacob’s verantwoordelijkheden.

Als we deze opzet verder doorvoeren is het goed te stellen dat het eerste deel vragen oproept over rijkdom, het tweede over nalatenschap en het derde over patronage. In eerste instantie is Mads Mikkelsen’s personage het lijdend voorwerp en zie je de wereld volledig vanuit zijn perspectief, iets dat je traint voor een zekere houding ten opzichte van het rijke Denemarken. In het tweede deel zorgt de openbaring op de bruiloft van het Deense prinsesje ervoor dat prioriteiten verschuiven en de onderlinge verhoudingen dramatisch veranderen. Tenslotte nemen de rijke Deense ondernemer (Rolf Lassgård) en zijn dochter (Stine Fischer Christensen) het emotionele heft in handen en wordt Jacob eerder een toeschouwer. De onthullingen zetten Jacob’s wereldbeeld op zijn kop, en wanneer hij India aan het eind van de film terugziet, is dat met een heel andere blik.

Het echte kroonjuweel van de film is uiteindelijk niet een groots plot van een ingewikkeld familiedrama, maar juist de intiemheid van het drama. Doordrenkt met dat kenmerkende Deens filmsfeertje waar alles net meer ‘understated’ wordt vormgegeven dan in andere dramafilms. De plottwists hadden gemakkelijk kunnen uitlopen op soapachtige confrontaties tussen Jorgen en Jacob, waarbij Jacob wordt gedwongen te kiezen tussen zijn werk in India en zijn ‘roots’ in Denemarken. Toch richt regisseuze Susanne Bier juist op een natuurlijke gang van zaken en geeft zo ruimte aan de rauwe emoties en reacties van de bijfiguren die reageren op de onthullingen tijdens de bruiloft. Je vindt hier geen Hollywood of Bollywood taferelen zoals theatrale bruiloftfeesten, hevige regenval tijdens een opbiechting of voortdurend opzwepende muziek. Het tegenovergestelde is waar: het is allemaal zo intiem en realistisch gefilmd, alsof je er zelf bij bent. Juist door deze kleinschaligheid komen de emoties en de sterke acteerprestaties zo sterk uit de verf. Het geeft de film een docu-drama tintje, wat de film memorabel en openhartig maakt.

Deense filmmakers hebben overigens toch echt iets met feestvieringen en grootse onthullingen achter de schermen. Voor een vergelijkbare film kun je een blik werpen op Festen waarin een jubileumfeest een podium wordt voor duistere familiegeheimen, net zoals After the Wedding een familiefeest combineert met de ontsluiering van verborgen feiten. Stiekem is dit Deense drama ook een uitstekende ‘companion piece’ voor El Secreto de sus Ojos (ook te bekijken op Cinetree). Waar die film veel weg heeft van rumineren (ofwel negativiteit over het verleden) heeft After the Wedding elementen van het tegenovergestelde: piekeren (negativiteit gericht op de toekomst).

After the Wedding is als een steenslag in een voorruit, zo’n film die je een spiegel voorhoudt en met één kleine gebeurtenis plots je hele wereldbeeld kantelt. Ben je in voor een ‘understated’ verhaal met stevig acteerwerk, rauwe emoties en die bijzondere Deense filmsfeer? After The Wedding is een film die je bij blijft en die grote onderwerpen aansnijdt. Hoe zie jij de wereld tijdens het kijken van deze film? En wat is jouw definitie van rijkdom?