The Glass Castle

Trigger warning: deze film bevat scènes die als schokkend ervaren kunnen worden.

In een film de achtbaan van emoties vastleggen die kinderen uit (zeer) disfunctionele gezinnen dagelijks ervaren, lijkt misschien hopeloos. Zonder dat je het zelf hebt meegemaakt, is het namelijk een erg moeilijke situatie om voor te stellen. Toch weet The Glass Castle, met haar uitstekende cast, best dicht in de buurt te komen van een eerlijke representatie. Alhoewel de film makkelijk kan worden weggezet als romantiserend (het blijft tenslotte een Amerikaans drama), is het namelijk wel gebaseerd op een waargebeurd verhaal geschreven door Jeannette Walls. Daarnaast zijn sommige situaties, zoals opgroeien in een disfunctioneel gezin, nou eenmaal niet zwart of wit. Er is soms geen juiste manier van omgang met een situatie en iedereen moet het doen op de manier waarop die persoon denkt dat het juist is. Als er een ding is dat The Glass Castle doet, is het vooral dit grijze gebied voortreffelijk in beeld brengen.

Jeannette groeide op in Amerika. Veel specifieker dan dit kunnen we niet echt zijn, aangezien zij en haar familie letterlijk door het hele land reisden, op zoek te gaan naar leegstaande huizen waar ze een tijdje konden wonen. Jeannette’s ouders, Rex (Woody Harrelson) en Rose Mary Walls (Naomi Watts), geloofden namelijk niet in een conventioneel bestaan. Geloof in de overheid, het kapitalisme of het ‘normale’ onderwijs zijn allemaal dingen die niet in het vocabulaire van familie Walls te vinden waren. Waarom zou je naar school moeten als de natuur je alle lessen kan leren die je nodig hebt? En waarom zou je een baan moeten hebben, als je ook kan wegrennen van de politie telkens wanneer je iets moet betalen? Het leven van familie Walls was door deze manier van denken erg avontuurlijk en bijzonder. De kinderen groeide op onder de sterren en kregen prachtige levenslessen die ‘normale’ kinderen nooit hebben gekregen in in conventionele schoolbanken. Aan de andere kant zorgde deze levensstijl ook voor problematische dingen, zoals alcoholisme en mishandeling. De ouders van het gezin kozen voor een levensstijl die zij wilden, met alle vrijheid en geen verantwoordelijkheden. Dit maakte hen (soms) gelukkig, maar voor hun kinderen betekende dit - behalve lol en vermaak - soms ook zij er alleen voor stonden en dat zij als tieners de taken van de volwassenen op zich moesten nemen. In haar biografie vertelt Jeannette Walls wat dit precies betekende voor haar leven en haar relatie met haar ouders en zichzelf. Zijzelf wordt in de verfilming van haar boek The Glass Castle gespeeld door Brie Larson, die met haar hoogstaande acteerwerk precies de pijnpunten van Jeannette’s jeugd weet te vinden. The Glass Castle is een openhartig en waargebeurd drama, dat je aan het denken zet over familierelaties en hoe hiermee om te gaan.