Twenty feet from stardom

Twintig stappen – dat is de gemiddelde afstand tussen hen die voor op het podium staan en zij die buiten de spotlight optreden. Vaak genoeg wordt de hoofdperformer er qua techniek zelfs makkelijk uitgezongen door deze ondersteunende zangeressen. Maar bovenal dragen deze krachtige vrouwen een level vol muziek bij zich. Twenty feet from stardom richt de camera daarom iets verder naar achteren dan gebruikelijk en brengt de achtergrondzangeres in close-up.

Eigenlijk zou iedereen die aan een talentjacht wil meedoen deze film moeten kijken. De meest memorabele optredens worden namelijk verzorgd door een bonte collectie aan mensen. De ondersteunende muzikanten hebben vaak een CV waar de hoofdperformer alleen van kan dromen, maar bij hen geldt boven alles de liefde voor zingen. Muziek wordt met liefde als ambacht gezien, iets dat strak in tegenstelling staat met de opvattingen van veel deelnemers aan huidige zangwedstrijden. In deze docu kom je vrouwen tegen die nooit uit op roem, maar wel op een leven vol muziek.

Niet iedereen deelt deze mening overigens, en als je bijvoorbeeld naar bijvoorbeeld de recente seizoenen van The Voice of Holland kijkt komen hier ook voorbeelden voor van zangeressen die toch graag die aantal stappen willen nemen. Huidige tVoH-publieksfavoriet Jennie Lena stond Trijntje Oosterhuis en Anouk al jaren ten dienst. Maar vergeet ook niet dat Nick & Simon ooit begonnen als achtergrondzangers bij Jan Smit..

Zoals Bruce Springsteen in het begin van deze film zegt gaat het echter niet zozeer om de fysieke afstand die afgelegd moet worden, maar is het een conceptuele stap die gemaakt moet worden. Whitney Houston, Mariah Carey, Elton John, Gwen Stefani, Cher, Katy Perry: zij ondergingen totale transformaties en maakten deze stap. Eenmaal daar is het de kunst de roem, de ego’s en de druk in toom te kunnen houden – iets dat van een totaal andere orde is dan enkel muziek maken. Zoals Tata Vega zegt: “I think, if I had ‘made it’, like what the world means with dollars and all that, I probably wouldn’t be sitting in this chair talking to you right now, ‘cause I would’ve OD’ed somewhere.”

Twenty feet from stardom draagt hardwerkende dromenjagers een warm hart toe, en zet achtergrondzangeressen in een breder licht, een genuanceerder en gelaagder licht dan het voetlicht. De meest zichtbare plek op de bühne is niet altijd de meest begeerlijke, zo blijkt. Om af te sluiten met woorden van Lisa Fischer: “some people will do anything to be famous. And then there are other people who just will sing. It’s not about anything except being in this special space with people, and that is really the higher calling to me.”