Lion

Misschien is het wel een van je grootste nachtmerries als kind: verdwaald raken en je ouders nooit meer terugvinden. En nog steeds, wanneer je volwassen bent, breekt je hart een beetje wanneer je een klein jongetje of meisje met betraande ogen bij de servicebalie in de supermarkt ziet staan. Waarschijnlijk heeft nog nooit een moeder haar kind daadwerkelijk achtergelaten bij de servicebalie in kwestie, maar daar overtuig je het kind op dat moment écht niet van. En als je zelf ooit in een soortgelijke situatie bent beland, weet je dat je die angst hardnekkig is: zo’n 20, 30 jaar later kan het nog steeds voelen alsof het de dag van gisteren was.

We kunnen er kort over zijn: elke situatie waarin je je ouders kwijtraakt, of het nou om vijf minuten of een paar uur gaat, is vreselijk. Maar iemand die het als kind écht zwaar te verduren heeft gehad, is Saroo Brierley. In Lion maak je kennis met zijn verhaal - want hoe bizar de situatie in de film ook lijkt, het is de werkelijke levensloop van Saroo. Als vijfjarig jongetje komt hij per ongeluk in een trein terecht die pas stopt in Calcutta, de Indiase miljoenenstad. Saroo komt uit een klein dorpje en spreekt alleen zijn streektaal. In Calcutta spreken ze die taal juist weer niet, dus het jochie kan nauwelijks contact leggen met anderen. Tot overmaat van ramp heeft hij eigenlijk ook geen idee hoe zijn dorpje heet of hoe je er kunt komen. Ondenkbaar voor ons in Nederland, maar je begrijpt dat het in een enorm land als India, waar veel mensen geen toegang hebben tot internet of televisie, iets anders ligt. De kans dat Saroo zijn thuis ooit nog terugvindt, is klein. Heel klein.

Maar als er één film gaat over hoop houden en nooit opgeven, dan is het Lion wel. Wanneer Saroo volwassen is, besluit hij namelijk op zoek te gaan naar zijn wortels. Met de handvol herinneringen die hij heeft aan zijn jeugd, begint hij aan een zoektocht naar zijn thuisdorp en familie. Hoewel Saroo’s verhaal uniek is, zijn die zoektocht naar wortels en de acceptatie van het verleden universele thema’s. Het Oscargenomineerde Lion is daardoor niet alleen een film die je raakt, maar ook een film die je een nieuw, hoopvol perspectief biedt. Iets waar wij, in deze situatie, alleen maar dankbaar voor kunnen zijn.